ویتامین A یا رتینول
1403-02-17کلسیم لاکتات
1403-02-17مونو دی گلیسیرید
مشخصات مونو دی گلیسیرید
فرمول شیمیایی | C21H42O4 |
به انگلیسی | Monoglycerides |
گرید | غذایی |
شکل ظاهری | پودر سفید رنگ یا گرانول |
خواص | امولسیفایر – مونوگلیسریدها دارای خاصیت چربی دوست هستند و بنابراین تعداد HLB پایینی دارند. |
عملکرد | امولسیون کننده در صنعت نان، لبنی و روغن |
حلالیت در آب | نامحلول |
شناسه غذایی | E471 |
شکل کریستالی | آلفا و بتا. فرم آلفا کاربردی ترین در محصولات نانوایی است. |
مونو دی گلیسیرید e471 چیست؟
مونو دی گلیسیرید یک افزودنی غذایی است که با نام های گلیسیرول و مونو گلیسیرول نیز شناخته می شود و ترکیبی از دی گلیسیریدها + مونوگلیسیریدها می باشد. این ماده یک امولسیفایر و نوعی چربی به حساب می آید. این ماده ی پرکاربرد خاصیت چسبندگی به آب و روغن را دارد و باعث بهبود کیفیت چربی در محصولات غذایی می شود. در فرآورده های گوشتی و میوه ها به عنوان روکش محافظ جهت حفظ ظاهر، بافت و عمر طولانی محصول استفاده می شود. این ماده به عنوان قوام دهنده و امولسیفایر طبیعی باعث پایداری و یکنواختی محصولات شده و ویسکوزیته را کاهش می دهد.
کاربرد مونو دی گلیسیرید در صنایع غذایی
اصلی ترین کاربرد این پودر افزودنی در مواد غذایی است که باعث بهبود بافت و نرمی و ماندگاری محصول شده و مانع از چسبیدن مواد در طول تولید شده و هضم غذا را راحت تر می کند. این ماده در محصولات غذایی با انحلال فاز آب و روغن، بافت بهتری به محصول می بخشد. استفاده از این ماه در پنیر پیتزا، باعث بهبود کیفیت و بافت پنیر می شود. از جمله مواد غذایی تهیه شده از این محصول عبارتند از:
- نان های حجیم
- شیر کاکائو
- آدامس و کارامل
- کره بادام زمینی
- خامه های قهوه ایی، خامه قنادی و خامه صبحانه
- مارگارین و شورتنینگ ها
- انواع سس ها، سس مایونز
- لبنیات، بستنی و دسر
- کیک و کلوچه
- محصولات گوشتی، سوسیس، کالباس
- پنیر پیتزا
- غذاهای منجمد شده
- کره گردو
- انواع کوکی
- بیسکوییت ها
- کروسان ها
- ماکارانی و پاستا، پوره سیب زمینی
- حلوا شکری
- شیرینی و شکلات
- بهبود دهنده های نان
استفاده از مونو دی گلیسیرید در نان
استفاده از این محصول در نان نرمی نان را افزایش داده و از چسبندگی خمیر نان جلوگیری کرده و حجم، رطوبت نان و ماندگاری آن را بهبود می بخشد.
مونو دی گلیسیرید در آب نبات و شکلات
دوز استفاده از این ماده در آب نبات ها و شکلات ها، 0.2% – 0.5% است. این ماده می تواند از جداشدن روغن تافی و تافی و جدا شدن روغن و آب جلوگیری کرده و باعث لطیف شدن محصول شود.
مونو دی گلیسیرید در بستنی
استفاده از این ماده در بستنی، ظاهر آن را بهبود بخشیده و باعث پف کردن و بهبود بافت آن می شود
مونو دی گلیسیرید در نوشیدنی
از این ماده به عنوان تثبیت کننده در اسانس امولسیون شده و در نوشیدنی های پروتئینی باعث ثبات و جلوگیری از شناور شدن روغن می شود.
مونو دی گلیسیرید صنعتی
این ماده افزودنی در صنایع دارویی و آرایشی بهداشتی به صورت محدود نیز به کار می رود در این صنایع به عنوان قارچ کش عمل کرده و فعالیت ضد باکتریایی قوی دارد.
خواص مونو دی گلیسیرید
- مونو دی گلیسیرید باعث تثبیت مواد غذایی، هوا دهی، کلوخه سازی و امولسیون سازی می شود.
- استفاده از این افزودنی روند بیات شدن محصولات نشاسته ایی را کند می کند و عمر مفید به آنها می بخشد. این ماده تاثیر بسزایی در پروتئین گلوتن دارد
- بر محتوای چربی یک فرمولاسیون اثر می گذارد
- از چسبندگی ترکیبات حین پردازش محصول جلوگیری می کند و به محصولات قوام می بخشد.
امولسیفایر مونو دی گلیسیرید
مونو دی گلیسیرید GMS ماده ایی مجاز و امولسیفایر است که در صنعت غذا از چربی های گیاهی و حیوانی به دست می آید. مونو دی گلیسیریدها حاوی یک اسید چرب و دی گلیسیریدهای حاوی دو اسید چرب هستند و از پرکاربردترین افزودنی های غذایی به شمار می روند.
نحوه تولید مونو دی گلیسیرید
این ماده افزودنی به طور طبیعی در ساختار بدن انسان و دیگر موجودات وجود دارد و همچنین در بعضی از روغن ها مثل روغن هسته انگور، سویا،کلزا، آفتابگردان، پنبه دانه، نارگیل، روغن نخل و روغن زیتون نیز یافت می شود. برای تولید انبوه e471، تنها بسنده کردن به دانه های روغنی کفایت نمی کند از اینرو در ابعاد صنعتی، در کنار چربی های گیاهی از چربی های حیوانی نیز استفاده می شود بدین صورت که از طریق کاتالیزور قلیایی در شرایط حرارتی بسیار بالا یعنی دمای (200 تا 250 درجه سانتیگراد) ترکیبی به دست می آید از مونو دی گلیسیرید، تری گلیسیرید و مقداری گلیسرول که از راه تقطیر، مونو دی گلیسیرید جدا می شود. مونو دی گلیسیرید تنها یک زنجیره از اسیدهای چرب دارد.
خطرات مونو دی گلیسیرید
طبق گزارش سازمان غذا و دارو مونو دی گلیسیرید بی خطر و ایمن اعلام شده است ولی اصولا زیاده روی در مصرف هر چیزی خطرات و عوارض خود را به همراه دارد که از جمله آن می توان به خطرات ذیل اشاره کرد:
- افزایش کلسترول
- بیماری های قلبی
- سکته مغزی
- آسیب کبدی
- آلزایمر
- دیابت نوع 2
- اضافه وزن
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.